Ssaki morskie Foka szara
Halichoerus grypus
Foka szara to najliczniejszy z trzech gatunków fok występujących w Bałtyku. Jej populacja bałtycka szacowana jest obecnie na 40 000 osobników. Występuje przede wszystkim na północno-wschodnim wybrzeżu Bałtyku. Od 2010 roku foki szare zamieszkują ujście przekopu Wisły w rezerwacie Mewia Łacha. Niemal codziennie spotykane są tam grupy liczące od kilku do nawet ok. 300 osobników. Zdarza się, że foki wpływają rzekami w głąb lądu, ale z reguły nie odbywają dalekich wędrówek.
Foka szara jest największą bałtycką foką. Samce dorastają nawet do 260 centymetrów długości i ważą do 300 kilogramów. Samice są nieco mniejsze, ich długość dochodzi do 200 centymetrów, a waga do 220 kilogramów.
Dorosłe foki szare odżywiają się głównie rybami. Młode foki, nazywane szczeniakami, żywią się mlekiem matki, które zawiera od 40% do aż 50% tłuszczu. Dzięki niemu przybierają na wadze nawet do 2,5 kilogramów dziennie!
Ciąża samic trwa 11,5 miesiąca, a młode przychodzą na świat na przełomie lutego i marca. Szczeniaki rodzą się zarówno na brzegu, jak i na lodzie. Początkowo są pokryte gęstym, białym futrem, zwanym lanugo, ale wyciera się ono w czasie pierwszych 2-3 tygodni życia.
Foki szare to zwierzęta stadne. Samce podczas godów gromadzą wokół siebie haremy samic, których zaciekle bronią.
Po czym rozpoznać fokę szarą?
Foki szare mają wydłużony, przypominający psi, pysk, z szerokimi nozdrzami w kształcie litery „W”. U dorosłych samców pysk jest charakterystycznie uwypuklony. Ubarwienie tego gatunku jest bardzo różnorodne, od ciemnobrązowego po jasnoszare. Jednak samce są zawsze ciemne z jasnymi plamkami, a samice mają jasnoszare grzbiety i kremowo-białe brzuchy z ciemnymi plamkami. Plamki te tworzą wzór charakterystyczny dla danego osobnika.
Są to największe bałtyckie foki.
Literatura
- Błękitny Poradnik
- Stacja Morska 2019. https://hel.ug.edu.pl/edukacja/o-gatunkach/
Tagi
Newsletter
Dołącz do newslettera otrzymując najnowsze informacje o naszych działaniach