Ptaki morskie Rybitwa rzeczna

Sterna hirundo

Fot. Grzegorz Jędro
Fot. Grzegorz Jędro

Jest to gatunek występujący w rejonie Morza Bałtyckiego wyłącznie w okresie lęgowym. Jest szeroko rozpowszechniony w całym rejonie (BirdLife International 2019). W Polsce występuje najliczniej na środkowym odcinku Wisły (ok. 30-40% krajowej populacji), gdzie zakładają gniazda na wyspach na środku rzeki (Bukaciński, Bukacińska 2015).

Rybitwa rzeczna jest gatunkiem stadnym przez cały rok, silnie przywiązanym do miejsca wyklucia. 65% piskląt wraca później na swoje rodzime lęgowiska. Są zwykle monogamistami, pary łączą się na nawet kilkanaście lat. Oboje partnerzy wykopują po kilka dołków gniazdowych, z których wybierają jeden. Jaja, a później pisklęta narażone są na liczne ataki drapieżników, do których należą między innymi ptaki drapieżne, czaple i ślepowrony, koty czy norki amerykańskie. Straty w lęgach powodowane są również przez człowieka, którego działania mogą zmusić dorosłe ptaki do opuszczenia kolonii i porzucenia gniazd. Rybitwy rzeczne nie są w stanie obronić się przed wymienionymi drapieżnikami w nocy, natomiast w dzień mają większe szanse – potrafią nękać grupą intruza, dziobiąc go i uderzając nogami, aż odleci (Bukaciński, Bukacińska 2015).

WWF - Chroń Bałtyk

Rybitwa rzeczna jest gatunkiem wszystkożernym i oportunistą pokarmowym – w zależności od sytuacji potrafi bardzo szybko dostosować się do nowego źródła pokarmu i zmienić sposób pożywiania się. W skład jej diety wchodzą ryby oraz bezkręgowce, a sporadycznie również jagody, skorupki mięczaków i fragmenty roślin. Pisklęta, jeśli jest to możliwe, karmione są wyłącznie rybami (Bukaciński, Bukacińska 2015).

Po czym rozpoznać rybitwę rzeczną?

Dorosły osobnik ma pomarańczowoczerwony dziób z ciemnym końcem i czerwone nogi. Spód ciała jest jasnoszarny. Skrajne sterówki (pióra w ogonie) zwykle nie wystają poza koniec złożonych skrzydeł, co odróżnia ją od bardzo podobnej rybitwy popielatej (Svensson 2017). Rybitwa rzeczna jest również bardzo pospolita, a przez to często spotykana w Polsce.

Fot. Marcin Łukawski
Fot. Marcin Łukawski

Literatura

  1. BirdLife International. 2019. IUCN Red List for birds. http://www.birdlife.org
  2. Bukaciński D., Bukacińska M. 2015. Kluczowe gatunki ptaków siewkowych na środkowej Wiśle: biologia, ekologia, ochrona i występowanie. STOP, Warszawa.
  3. Chodkiewicz T. 2017. Monitoring ptaków z uwzględnieniem obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 lata 2015 2018.
  4. Farerskie kadry 2018. https://farerskiekadry.pl/2018/05/z-atlasu-farerskiego-ornitologa.html
  5. Gromadzki M. (red.) 2004. Ptaki. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa. T. 7 (część I), T. 8 (część 2).
  6. Heppleston P.B. . 1971. Feeding Techniques of the Oystercatcher. Bird Study. 18:1. 15-20.
  7. Svensson L. 2017. Przewodnik Collinsa. Ptaki. Warszawa

Jeśli spotkasz na plaży fokę, poinformuj o tym:

Jeśli widziałeś na plaży:

  • sieweczkę obrożną
  • ostrygojada
  • rybitwę białoczelną, rzeczną lub czubatą

zgłoś obserwację na: baza@wwf.pl

Pobierz poradnik

Projekt Ochrona ssaków i ptaków morskich - kontynuacja (POIS.02.04.00-00-0042/18) współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Funduszu Spójności w ramach działania 2.4 osi priorytetowej II POIiŚ 2014-2020

Newsletter

Dołącz do newslettera otrzymując najnowsze informacje o naszych działaniach